معنی حسن ارجانی - جستجوی لغت در جدول جو

حسن ارجانی

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ جُ)

ابن حسن یا ابن علی مکنی به ابوالمحاسن. او راست: جلاء الاذهان در تفسیر قرآن که مختصر تفسیرابوالفتوح است و در ده جلد چاپ شده است. وی در سدۀدهم هجری میزیست. (ذریعه ج 5 ص 123) (فهرست سپهسالار ج 1 ص 101) (فهرست دانشگاه ج 1 ص 85 مقدمۀ چاپ تفسیر)

لغت نامه دهخدا

حسن گرگانی

(حَ سَ نِ گُ)

میر کمال الدین حسن حسینی جرجانی قاضی هرات و شریک نظام الدین امیرعبدالحی است و در زمان خوندمیر مدرسی یکی از صفه های مدرسه سلطانی با وی بود. (رجال حبیب السیر ص 262)
از مقتولین ملاحده در 365 هجری قمری میباشد

لغت نامه دهخدا

حسن اسوانی

(حَ سَ نِ اَ)

ابن علی بن قاضی رشید ابراهیم بن حسین بن زبیر غسانی، مکنی به ابومحمداهل اسوان مصر و ملقب به قاضی مهذب بود. در 516 هجری قمری درگذشت. او راست: ’تفسیر القرآن’ در پنجاه جزء و دیوان شعر و ’الانساب’. (هدیه العارفین ج 1 ص 279)

لغت نامه دهخدا

حسن حرانی

(حَ سَ)

ابن علی بن حسین بن شعبه حرانی حلبی. معاصر شیخ صدوق (متوفی 381 هجری قمری) و استاد شیخ مفید (متوفی 413 هجری قمری). او راست: ’تحف العقول فیماجاء من الحکم و المواعظ عن آل الرسول’ که در 1303 هجری قمری در ایران با منتخب کشف المحجۀ ابن طاوس چاپ شده و سپس در 1380 هجری قمری مجدداً در تهران طبع شده است. رجوع به حرانی و ذریعه ج 3 ص 400 و ج 4 ص 431 شود

لغت نامه دهخدا

معنی حسن ارجانی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما